Sene 1992...Z+Hx3 formulunun olustugu zamanlar buyuk bir askin da temellerinin atildigi sene...Yani bendeniz Z.Ç'nin Guns'n Roses sevdasinin basladigi sene...
Eylul 1991'de cikan Use Your Illusion 1-2 albumlerini 1992 senesinde kesfetmemle hayatima giren ve hala bikmadan usanmadan dinlememe-izlememe neden olan grup...Kardesimle beraber paylastigimiz odada egemenligimi ilan edip dort bir yani GNR posterleriyle donatmama,ilk kovboy cizmemi almama ve yaz kis usanmadan giymeme, sirf Axl giyiyor diye uzun arayislar sonunda buldugum oduncu gomlegine dunya para verdirtmeme (Ne yazik ki buldugum gomlek Ralph Lauren'di!), 15 yasinda Londra'da gittigim yaz okulundan firsat buldukca parami her turlu GNR materyaline yatirmama ki Londra bir cennetti bunun icin, yurtdisindan konser kasetleri buldurtup getirmeme, o kasetleri senelerce bikmadan usanmadan seyretmeme, Axl ve Slash'in dovmeleri var diye kalemle dort bir yanima dovmeler cizmeme, ve o zamandan kalma arzularla su anda vucudumda bulunan 5 dovmeyi yaptirmama,GNR hakkinda haber bulmak icin gobegimi catlatmama, sirf GNR cikar diye ananemlere gittigimde onlarda MTV cikiyor diye gunun buyuk kismini tv karsisinda klip bekleyerek gecirmeme, Axl ve Slash'i kapsayan sanal bir hayal alemi kurmama neden olan anarsist grup....
Sene 1993....Flash haber...Ben askimin doruklarindayken GNR İstanbul'a konser vermeye gelecek haberi bomba gibi dustu...Ben kanatlanmis ucuyorum, gel gor ki nasil gidecegim? Grup uyelerimi kandirmaya calisiyorum ama onlara GNR bir anlam ifade etmiyor, bir umit H.D.'yi kandiririm diye beklerken ondan da umdugum sonuc cikmiyor...Cikis yolu ailemden 24 Mayis'taki dogumgunumde bana hediye olarak GNR konser bileti almalarini istemek...
26 Mayis 1993...Olumsuzlesecek bir tarih...Ayrica anne-kiz olarak zor paylasilacak bir ani...Cunku kimseden yuz bulamayan ben sonunda GNR konserine annemle gittim!! Annem de malum kizinin bu sevdasina temkinli yaklasip "aman kizim sanatist seylere karismasin" diye bakarken ayni zamanda GNR'a cok asikar....Neyse ki o da 36 yasinda o zaman (benden sadece 4 yas buyuk), halden az da olsa anliyor :) Tuttuk yolu ana kiz İnonu'ye gittik, baktim annem de ufaktan moda girmis halde..Ve beklenen an, "It's So Easy" ile sahneye cikan GNR, mest olan Zeynep, zamanla tempo tutmaya basladigini fark ettigim annem ve konuyla tamamen tezat sekilde Hilton'un lobisinde bizim konserden cikmamizi bekleyen baba kardes!! Konser bitmek uzereyken annemin israrlariyla ciktik...Fakat tam ciktigimizda GNR'in bis yaparak Paradise City'i calmaya basladigini duydugum anda pisman oldum, konserin kalan kismini Hilton'dan dinlemek durumunda kalsam da sorun degildi...Hayaller gercek olmustu, GNR dunya gozuyle izlenmisti...Mutluydum, gururluydum, haz doluydum, sevincten gozlerim dolmustu, heyecanim hic dinmemisti....
GNR benim icin cok sey demek...Hala da oyle...Ustunden 19 sene gecmesine ragmen bir Patience, bir Estranged, bir Don't Cry, bir Coma, bir Civil War, bir Sweet Child,bir Welcome to the Jungle o zaman ne hissettiriyorsa simdi hala ayni seyleri hissettirebiliyor...Birtek Axl ve Slash kafamdaki erkek imajini cok da fazla etkilemedigi icin su anda mutesekkirim :)))Ha dovme olayinda etki gecmemis olabilir evet itiraf ediyorum!
Son soz olarak 90'larda hersey cok baskaydi...90'larda gencligini yasamis insanlar olarak simdiki tuketim cilginliginda yetismek zorunda olan cocuklara bazen ne yazik ki cok uzuluyorum cunku onlar bizler gibi herseyi bu derece "gercek" yasayamayacaklar gibi geliyor...
GNR FOREVER
Z.Ç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder